Περιπέτειες της σκέψης
"Το μεγαλειώδες θέαμα του έναστρου ουρανού, η διαγραφή των σκιών επί του εδάφους, η αρμονία των ήχων, η διαβάθμιση των τόνων, η ποικιλία των χρωμάτων, αφενός, και αφετέρου τα στρογγυλά φρούτα που με το φλοιό τους σχημάτιζε αγγεία, τα λογχοειδή φύλλα που μεταχειριζόταν για απομονωτικά, οι τετραεδρικές πέτρες και τα μυτερά αγκάθια που εύκολα μετατρέπονται σε όπλα, τα οστά των ζώων, τα κοχύλια που ικανοποιούσαν τις πρώτες οικιακές τους ανάγκες, όλα αυτά γεννούν βέβαια μια προδιάθεση κι ακόμα μια τάση για μίμηση, δεν αρκούν όμως με τη θέα τους και μόνον να γεννήσουν την αφηρημένη έννοια του κανονικού γεωμετρικού σχήματος."
Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας. (1990). Περιπέτειες της σκέψης. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη
|